Pagina's

dinsdag 14 juni 2016

Geitig- Turkse avonturen deel 1


Er was eens een vakantie en toen waren we in Turkije. We waren er helemaal heen gevlogen voor het goede weer. Dat bleek een dom idee, want natuurlijk ging het daar regenen en was het in Nederland tropisch warm. Maar aangezien vakantie vieren alleen maar een kwestie is van verwachtingen managen, viel de teleurstelling al snel reuze mee. Want, hé, in de regen kun je prima het zwembad in duiken. Nat is nat, per slot van rekening. 

Aan het eind van de vakantie bleek dat we er niet alleen maar voor het goede weer gekomen waren. Eigenlijk waren we voor Turkse avonturen hierheen gevlogen. Want ook al hadden we ons voorgenomen nu eens niet meer te doen dan het zwembad dan wel de zee te bezoeken, wat te eten en te slapen, avonturen komen nou eenmaal altijd op ons pad. Gelukkig maar. Ik had de strandgeitjes voor geen goud willen missen. Sterker nog, ik denk dat ze een van mijn lievelingsavonturen ooit zijn. 

Het ging zo. We gingen naar het strand. We parkeerden de auto. Gingen op een strandbedje liggen. En zeiden tegen de kleine freule dat ze wat moest gaan rondkijken en de wc's moest zoeken. Ze kwam nooit meer terug. Dat was eerst fijn, want we konden een hele bladzijde in ons boek lezen. Daarna was het gek. En uiteindelijk moesten we dus van dat bedje opstaan om het kind te zoeken. Die had een geit gevonden. Op het terras van de strandtent. Sterker nog, ze had er twee gevonden, die ze blaadjes aan het voeren was. Samen met de Turkse kok die straalde van trots en overliep van liefde voor zijn huisdieren die hij gehuisvest had onder een tafel. In Ianthe had hij zijn soulmate gevonden. Het was duidelijk dat we per direct een nieuwe favoriete strandtent hadden en het was ook meteen duidelijk wat we de rest van de vakantie zouden gaan doen: bij de geitjes bivakkeren. 


Alsof het niet al leuk genoeg was om geitjes te voeren, kregen de geitjes ook de fles en mochten ze los toen alle gasten vertrokken waren.  Ze sprongen over het strand, beklommen de bedjes en werden door de strandbaas op een duik getrakteerd. Dat was niet vrijwillig, maar wel schattig. En absurd. En fantastisch. Zwemmende geitjes. Druipende geitjes op een strandbedje. Om volmaakt gelukkig van te worden. 







Later die week deden de beesten hun zwempartij nog eens over, dit maal bij ondergaande zon. Terwijl wij een ijsje aten. De zee klotste, de vissers gooiden hun hengel uit, het zand koelde langzaam af, alles kleurde roze. We zaten en keken. De wereld kan echt adembenemend mooi zijn. 






Geen opmerkingen:

Een reactie posten