gek is dat toch hoe tijd snel je herinneringen opslokt.
Bovendien ben ik compleet in de war.
Buiten is het zomer, terwijl het herfst hoort te zijn.
En in de vakantie was het herfst terwijl het zomer hoorde te zijn.
Het kan verkeren.
Nu ik dan toch zo zit te mijmeren
en het liefst me al ijs etend in de zee zou willen werpen,
kwam ik tot enkele inzichten.
Scherpe inzichten, al zeg ik het zelf.
'Wat ik leerde van deze vakantie'
noem ik ze.
Gaat-ie:
1. Ik ben heel slecht in vakantiedagboeken afmaken.
Elk jaar begin ik vol frisse moed. Ditmaal had ik er zelfs een hele nieuwe vorm voor uitgevonden.
Een soort invulvriendenboekje maakte ik. Waarin ik elke dag de stemming, het diner en de hoogtepunten invulde.
Leek me haalbaar. Dat was het, tot dag 9. Daar is het gestrand.
Interessant om te bedenken hoe dat komt.
Maakte op dag 9 de totale ontspanning van mij meester?
Dat ik niet eens meer wilde bijhouden hoe ik me voelde?
Was ik plotsklaps volledig zen en mindfull in het moment aan het zijn?
Ik denk het eigenlijk niet.
Dat had te maken met punt 2 van de vakantie inzichten:
2. Vakantie met kinderen is nooit rustig en ontspannen. Het is retedruk. En leuk.
Elk jaar trap ik weer in de valkuil. Ik verheug me op het grote niksdoen.
Uitslapen.
In de zon liggen.
Lekker dineren en tot diep in de nacht met manlief keuvelen.
Dit alles kun je wel doen, maar daar heb je alleen jezelf mee.
Uitslapen: per toerbeurt. Niks romantisch aan.
Tegen de tijd dat je je bed uitrolt, staan de middagslaapjes van het grut weer op het programma
en komt er van leuke dingen doen die dag niks meer.
In de zon liggen: Kan. Met drie kinderen op je springend.
Niet zo ontspannend. Bovendien: moet er wel zon zijn.
Lekker samen dineren in een restaurant. Kan. Moet je oppas op vakantie meenemen.
Hadden wij niet. We dineerden met z'n allen. Heel leuk.
Moet je wel voor acht uur klaar zijn, anders escaleert de boel.
En geen driegangenmenu nemen.
Kortom: vakantie is net als thuis.
Leuk, druk. En hard werken.
Eigenlijk drukker. Want je wil allemaal leuke dingen doen.
Kom ik bij punt 3 op terug.
3. Ik wil veel, veel, veelsteveel
Da's geen vakantie inzicht. Dit is een vaststaand feit.
Al mijn hele leven een probleem.
En ik ben de enige hier thuis die al die leuke dingen wil doen.
Sta ik onrustig te trappelen omdat er ergens een rommelmarkt is.
Terwijl de rest zich wel op een kleedje met een boek kan vlijen.
Heb ik een gefrustreerde ochtend, omdat ik denk dat ik alles mis,
zij niet.
Gaan we wel naar zo'n groots aangekondigde markt,
is het net niet leuk.
Drie verregende standjes met Peruaanse panfluiten. Dat werk.
Wil ik meteen iets anders.
Wandelen, of ergens wat lunchen, wat dan ook.
Maar de rest van het gezelschap niet.
Die moesten al helemaal mee naar die verdomde markt.
4. Ik kan niet omgaan met slecht weer.
Ik heb gehuild
in bed
omdat het regende
en 9 graden was.
Verdient geen schoonheidsprijs.
Maar het régende!
De hele dag!
En mijn enige vakantieaankopen waren:
een jas, een dikke trui en kaplaarzen.
Nou vraag ik je, dan mag je toch best even grienen?
5. Vakantie duurt altijd te kort.
Want de laatste dag was het mooiste van de hele vakantie.
En dan wil je meer.
Altijd.
6. Ik ben heel slecht in thuiskomen.
Feit.
Haat ik.
Word al onredelijk in de auto terug.
Staan daar al die honderden tassen met smerige was en etensresten
en vakantieschatten in de gang.
Ontzettend in de weg te staan
zeker met de wetenschap dat je de komende drie weken bezig bent
de strandtentjes weer op zolder te bergen en een plek te verzinnen
voor de nieuwe collectie schelpen.
Bovendien zijn alle planten dood,
heeft de kat uitgebeten plekken in je vloer gekotst
en zit er niks in je ijskast
zodat je meteen weer boodschappen moet gaan doen.
Ik zei al: ben ik echt heel slecht in.
7. Vakantie heb je nodig om elkaar weer helemaal fantastisch te vinden.
De grote freule die zingend en lichtrijdend op een pony door de hei draaft.
De kleine freule die net als ik 's avonds in de zee met haar voeten wil staan om de zon onder te zien gaan.
De kleine grote broer die hikkend van de lach in de tuin met z'n zussen ligt.
De timmerman die licht snurkend in een duinpan in slaap dommelt terwijl er om hem heen tikkertje wordt gedaan.
Stuk voor stuk een overlopend hart.
8. Ik word heel gelukkig van onverwachte dingen.
Ontdekken van nieuwe plekken.
Heerlijke gerechten,
mooie stadjes
of nieuwe uitzichten.
Schatzoeken in de wereld.
Nou genoeg gebazeld.
Op naar de volgende vakantie!!!
(Er komen meer vakantiefoto's.
Dat is alleen zo veel werk.
Nog een piepklein inzichtje dan:
Ik maak er te veel.
Ik wil alles vasthouden, vastleggen.
Ik wil dat het allemaal niet voorbijgaat.
Zoiets.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten