Timmer-lief ging een weekend vloeren leggen op de boerderij.
Aangezien wij ook best op hem gesteld zijn
wilden we wel een dagje mee
gewoon om hem te zien.
Dat mislukte.
We zagen liever bos en hei
en lieve Lodewijk.
(En zagen af en toe een vader oprijzen uit het zaagsel,
geen zorgen.)
Er blijkt niks zo rustgevend
en stimulerend als een hondenwandeling.
Savine, normaal niet vooruit te branden,
wandelde, rende en huppelde.
(Oke, dat kan ze niet. Ze galoppeerde.)
En Ianthe sloeg voor de gelegenheid voor het eerst haar middagslaapje over.
Wat wil je als je 'Looiewijk' kan rond commanderen
en hij nog luistert ook.
Kortom, we moeten ook een Looiewijk.
Een leenLooiewijk wel te verstaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten