Pagina's

dinsdag 11 juni 2013

Vlie
























Een familieweekend in het strandhotel,
beter konden opa en oma hun 35- jarig huwelijk niet vieren.
Het is alweer een week geleden,
maar het Vlielandgevoel is nog niet geweken.
Ik snap het wel, al die mensen die daar hun vakanties slijten.
Dacht ik de waddeneilanden wel een beetje te kennen,
door eindeloze Texelbezoekjes,
maar zo stil, mooi, rustig en leuk had ik een ander eiland niet verwacht.
Met een fantastische houten huisjesspeeltuin,
verstopt in een woonwijk die zo'n beetje in een duinpan gebouwd is,
en de luxe van een hotel met bad (en ontbijt, oh het ontbijt...),
een feestelijk lunchdiner in een meer dan prachtig restaurantje,
fietstochten, nog meer speeltuinen, duinpannen,
strand, ijsjes, terrasjes, noem de eilandpret maar op.

Zelfs de terugtocht was feest.
De zon was er, de wind niet,
en twee vreugdevol zingende muzikanten speelden accordeon en viool op het dek.
Daar, op de golvende boot, tussen uit en thuis,
en wegwaaiende muziek,
dacht ik even,
dat het leven niet veel beter meer kon worden.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten