Eerste Paasdag 2013,
met een groot ritueel bezegeld.
Ianthe is eindelijk gedoopt.
Op heilige grond nog wel.
Wat wil je met zo'n middelste naam?
Dan moet je wel wat fijne wensen meekrijgen
Van de goede fee
Die nu al zag dat Ianthe later nodig zou zijn in het bos.
Wij waren de koning te rijk,
(of waren we ineens tot koning en koningin getransformeerd?)
met een roze toverfee
die vol verve een trotse grote zus was
en een kleine freule
die de magie van het moment maar al te goed begreep.
Wat wil je als dit gedichtje in je geboortekaart staat:
Zo ging dat dus dat dopen.
Een toverstaf voor later
Vuurwerk om de wensen de lucht in te sturen
en tot slot een plens water over het hoofd na de aloude inzegening:
In de naam van
Hoeve La Marotte
Dopen wij
Dit hele kleine mensenkind
En zij heet:
Ianthe Anna Marrit.
En zo is het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten