Zo langzamerhand wordt het leven weer normaal.
(zo normaal, dat Savine toezicht houdt op een schilderklusje in de keuken,
terwijl ze een 'Duck' leest. Oom Pieter, als je dit leest,
het is haar lievelingsboek! Ze wil er vast nog een voor haar 'jaardag')
Alleen als iemand toch eens even buiten aan die thermostaat zou willen draaien...
Vandaag toog ik, dapper de moed erin houdend,
naar de Ikea om tuinstoelen te kopen.
Ik sleepte de dingen nog niet naar buiten,
of het begon te sneeuwen.
Daar word je toch niet vrolijk van.
Ook de meisjes wilden stoïcijns buiten borrelen in onze nieuwe tuin.
Versteend, maar oh zo blij
(en jammerend, maar dat hoor je niet met die goed geïsoleerde deuren van ons)
zaten ze daar in hun keuken.
Nou, daar zou geen weergod tegen moeten kunnen,
maar ja die zit waarschijnlijk zelf de sneeuw uit z'n ogen te vegen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten