Het tweede verborgen paradijsje is onze moestuin.
Ook al is het paradijselijke op het moment alleen te zoeken in het overvloedige onkruid, zodra je een schop in de grond zet, is alles vergeten.
Niks zo goed voor de mensch als een stukje spitten.
Dat relativeert zo lekker.
Stress schep je eruit.
Terug krijg je een vruchtbaar akkertje.
Een hoop takken verbranden, een prachtige iris die bloeit of simpele boterbloemen.
Het voelt weldadig op ons landje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten